NIEOSOBNI – PROGRAM ROMANTYCZNY W CZTERECH CZĘŚCIACH PODSZYTY MYKOLOGIĄ, EZOTERYKĄ I PSYCHOTRONIKĄ

 

    fot. Teatr Malabar Hotel
  
Teatr Malabar Hotel [Polska / Poland] 
 
NIEOSOBNI – PROGRAM ROMANTYCZNY W CZTERECH CZĘŚCIACH PODSZYTY MYKOLOGIĄ, EZOTERYKĄ I PSYCHOTRONIKĄ / 
NON-STAND-ALONERS – A ROMANTIC PROGRAM IN FOUR PARTS LINED WITH MYCOLOGY, ESOTHERICS AND PSYCHOTRONICS
 
autor / author: Marcin Bartnikowski
reżyseria / direction: Marcin Bartnikowski, Marcin Bikowski
dramaturgia / dramaturgy: Marcin Bartnikowski
scenografia, kostiumy i lalki /stage design: Marcin Bikowski
muzyka / music: Anna Stela
choreografia / choreography: Marta Bury
opieka merytoryczna / substantive guidance: Katarzyna Szumlas
obsada / cast: Marcin Bartnikowski, Marcin Bikowski
 
Nienasycenie twórcze jest na ogół zjawiskiem niezbędnym i pożądanym. Artysta/artystka głodny/głodna to artysta/artystka płodny/płodna. Nas interesują wszakże przemilczane następstwa twórczego nienasycenia; te wstydliwe i niepożądane. 
 
Nasz spektakl jest senną fantazją o latach 50., kiedy głód twórczy funkcjonował obok dojmującego głodu fizycznego. Takie były realia okaleczonej powojennej Warszawy, w których powstał Teatr na Tarczyńskiej i Teatr Osobny. Jego twórczynie i twórcy uprawiający sztukę wyprzedzającą ich czasy tworzyli wyjątkową i barwną komunę artystyczną, w której wykluwały się niezwykłe idee teatralne, plastyczne, literackie, filozoficzne i ezoteryczne. Nie przypadkiem gośćmi teatru osobnego byli chociażby Allan Ginsberg, Simone de Bouvoir, czy Jean Paul Sartre. Ów teatr, negując psychologiczne odtwarzanie życia, sam stawał się życiem i wypływał poza swoje ramy infekując głodem twórczym życia jego twórczyń i twórców.
 
Jest to historia o lalkach i ludziach, czyli o życiu i nieżyciu.
 
Spektakl powstał przy współpracy z Pałacykiem Konopackiego w Warszawie i Muzeum Woli w Warszawie.
Spektakl został dofinansowany przez Urząd M. St. Warszawy w ramach programu „Dziedzictwo Kulturowe Warszawy”.
Dofinansowane ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w ramach programu OFF Polska.
 
 

Creative insatiability is generally a necessary and desirable phenomenon. A hungry artist is a prolific artist. We are interested, however, in silent consequences of creative insatiability; the embarrassing and undesirable ones.

 

Our performance is a dreamy fantasy about the 1950s, when creative hunger functioned side by side with acute physical hunger. These were realities of mutilated post-war Warsaw, where Teatr na Tarczyńskiej and Teatr Osobny were established. Its creators and artists practicing art ahead of their time created a unique and colourful artistic commune in which unusual theatrical, visual, literary, philosophical and esoteric ideas were hatched. It is no coincidence that those Theatres hosted such artists as Allan Ginsberg, Simone de Bouvoir and Jean Paul Sartre. That kind of theatre, negating psychological reproduction of life, became life itself and flowed beyond its limits, infecting lives of its creators with creative hunger.

 

It is a story about puppets and people, about life and non-life.

 

The performance was created in co-operation with Konopacki Palace in Warsaw and Wola Museum in Warsaw.

The performance was co-financed from the budget of the Capital City of Warsaw as part of the “Cultural Heritage of Warsaw” program.

Co-financed by the Minister of Culture and National Heritage through Zbigniew Raszewski Theatre Institute as part of OFF Polska program.

 
sobota / Saturday
17/06, 17:00 – scena kameralna BTL / studio stage BTL
czas trwania spektaklu / duration of performance: 60 min